بررسی عددی تاثیر ژئوگرید بر ظرفیت باربری نهایی پی نواری تحت بار خارج از مرکز و تعیین چیدمان بهینه لایه‌های مسلح کننده

در مطالعه حاضر به بررسی اثر ژئوگرید بر ظرفیت باربری پی نواری واقع بر خاک ماسه‌ای تحت بار قائم با خروج از مرکزیت (VM) با استفاده از نرم افزار اجزاء محدود PLAXIS 2D پرداخته شده است. بدین صورت که پس از صحت‌سنجی مدل عددی، تاثیر پارامترهایی نظیر میزان خروج از مرکزیت بار قائم، مقدار بار قائم اعمال شده، تعداد و چیدمان لایه‌های مسلح‌کننده بر ظرفیت باربری نهایی پی نواری مطالعه شده است. نتایج حاصل از آنالیزها در قالب نمودارهای بدون بعد ترسیم و بر اساس آن عمق بهینه قرارگیری نخستین لایه ژئوگرید از کف پی، فواصل قائم لایه‌های مسلح‌کننده از هم، تعداد و چیدمان بهینه لایه‌های مسلح‌کننده ژئوگرید تعیین گردیده است. نتایج تحلیل‌های نشان می دهد که با افزودن لایه‌های ژئوگرید، ظرفیت باربری پی تحت بار خارج از مرکز افزایش قابل توجهی می‌یابد. میزان این اثرگذاری، تابع چیدمان لایه ها و میزان خروج از مرکزیت بار می باشد. در حالت چیدمان بهینه، موقعیت لایه‌های ژئوگرید بستگی به تعداد لایه‌ها داشته و ترتیب ثابتی برای آن‌ها در عمق وجود ندارد. همچنین تعداد بهینه لایه‌های مسلح‌کننده برای حصول بیشترین ظرفیت در حالت بار خارج از مرکز در مطالعه حاضر برابر 4 لایه به دست آمد که به ترتیب لایه‌های اول، دوم، سوم و چهارم در فواصل بهینه 5/0، 7/0، 3/0 و 9/0 متری از کف پی قرار می‌گیرند.